چترهای خورشیدی در واقع کپی چترها هستند. بزرگترین تفاوت با چترهای سنتی این است که در چترهای آفتابی از چترهای ضد اشعه ماوراء بنفش استفاده می شود که عمدتاً برای چتر استفاده می شود. چتر عمومی از پارچه ضد آب معمولی ساخته شده است. بنابراین، قضاوت در مورد اینکه آیا می توان از چتر آفتاب به عنوان چتر استفاده کرد یا خیر، عمدتاً با پارچه چتر خورشید تعیین می شود. در حال حاضر بیشتر چترهای خورشیدی را می توان به عنوان چتر استفاده کرد.
بر اساس ارزیابی ملی منسوجات در برابر اشعه ماوراء بنفش، تنها UPF (مقدار ضریب حفاظت فرابنفش) بیشتر از 30 و UVA (موج بلند فرابنفش) کمتر از 5 درصد را می توان محصولات ضد اشعه ماوراء بنفش نامید. استاندارد سطح حفاظت "UPF30" است. هنگامی که UPF بیشتر از 50 باشد، نشان می دهد که محصول عملکرد محافظتی عالی در برابر اشعه ماوراء بنفش دارد و سطح حفاظت به عنوان "UPF50" مشخص شده است. با این حال، UPF چترهای محافظ UV در بازار معمولاً بین 30 تا 40 است.
در میان بسیاری از پارچه ها، پارچه هایی با سطح چتر ضخیم، مقاومت بهتری در برابر اشعه ماوراء بنفش نسبت به پارچه های نازک دارند. به طور کلی، پارچه های پنبه، ابریشم، نایلون، ویسکوز و سایر پارچه ها محافظت ضعیفی در برابر اشعه ماوراء بنفش دارند، در حالی که پلی استر بهتر است. بنابراین، بیشتر چترهای خورشیدی عمدتاً از پارچه پلی استر ساخته می شوند و پارچه پلی استر نیز پارچه اصلی برای ساخت چترهای معمولی است. بنابراین بیشتر چترهای آفتابی را می توان به عنوان چتر استفاده کرد.
علاوه بر این، تعداد زیادی چتر ضد اشعه ماوراء بنفش نقره ای ژل در بازار وجود دارد. روکش ویژه این نوع چتر خورشیدی عملکرد محافظتی در برابر نور خورشید دارد، اما به دلیل اینکه "فیلم" نسبتاً ظریف است، تغییر رنگ و افتادن آن در معرض آفتاب آسان است و اثر خورنده باران نیز باعث از دست دادن آفتاب می شود. محافظت می کند و عمر مفید کوتاهی دارد، بنابراین برای استفاده به عنوان چتر مناسب نیست. بنابراین اگر چتر آفتابی که خریداری می کنید چتر آفتابگیر چسب نقره است و چسب نقره به قسمت بیرونی چتر زده شده است، توصیه می شود از آن به عنوان چتر استفاده نکنید.